Halloween party ideas 2015

Recent Posts

More
Tweet Share Share Share Share Share

9:30 μ.μ.
Στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και των αδιεξόδων που αυτός φέρνει στο λαό συνθλίβονται οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) και οι χιλιάδες αγρότες τευτλοπαραγωγοί, καθώς όποια εξέλιξη και να προκύψει στις διεργασίες που τρέχουν για το μέλλον της EBZ, μοναδικοί ωφελημένοι θα είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το τραπεζικό κεφάλαιο.
Μετά τη δραστική συρρίκνωση της παραγωγής και το κλείσιμο εργοστασίων τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία επιβλήθηκαν από τη στρατηγική των κυβερνήσεων και της ΕΕ με στόχο τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κλάδου προς όφελος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τις επόμενες μέρες - με τις «ευλογίες» της σημερινής κυβέρνησης - αναμένεται να προχωρήσει και η διαδικασία πώλησης των δύο εργοστασίων της ΕΒΖ στη Σερβία (η διαγωνιστική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη).
Το ενδεχόμενο να μπει οριστικά «λουκέτο» στην ΕΒΖ, παρουσιάζεται ως συνέπεια της πώλησης των δυο αυτών μονάδων στη Σερβία, οι οποίες εμφανίζονται να συντηρούν με τα κέρδη τους τη λειτουργία της επιχείρησης. Εναλλακτικά, συζητείται το ενδεχόμενο να προκριθεί η διαδικασία πώλησης όλου του ομίλου σε ξένα funds, που πρόσφατα εκδήλωσαν σχετικό ενδιαφέρον. Και σε αυτήν την περίπτωση, θα σηματοδοτηθούν αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους και τους τευτλοκαλλιεργητές, οι οποίοι θα κληθούν να «υπηρετήσουν» την κερδοφορία του όποιου καπιταλιστή επενδυτή.
Η πώληση των δύο κερδοφόρων εργοστασίων της ΕΒΖ στη Σερβία (με κέρδη 25 εκατ. ευρώ την τελευταία περίοδο και εκτίμηση για 30 εκατ. ευρώ την ερχόμενη) αποτελεί προϋπόθεση για τη χρηματοδότησή της από την Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία έχουν περιέλθει τα χρέη της ΕΒΖ (υπολογίζονται σε 160 εκατ. ευρώ), μετά την εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ). Στην Τράπεζα Πειραιώς έχουν μεταβιβαστεί επίσης όλα τα μη παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας (πρώην εργοστάσια Λάρισας και Ξάνθης, ακίνητα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα), ενώ είναι επίσης υποθηκευμένα και τα τρία εργοστάσια στην Ελλάδα (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ορεστιάδα).
Η Τράπεζα Πειραιώς υπολόγιζε να εισπράξει από την πώληση των εργοστασίων στη Σερβία 25 εκατ. ευρώ και άλλα τόσα από την πώληση των μη παραγωγικών ακινήτων στην Ελλάδα (ήδη έχουν πουληθεί δύο ακίνητα στη Θεσσαλονίκη με υψηλότερο από το αρχικά εκτιμηθέν τίμημα). Αλλα 60 εκατ. ευρώ από το χρέος της ΕΒΖ θα μετατρέπονταν σε 10ετές ομολογιακό δάνειο, το οποίο με την εξόφλησή του υποτίθεται θα οδηγούσε στη διαγραφή των 40 εκατ. ευρώ που υπολείπονταν.
Στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ο όμιλος «ΜΚ» του Σέρβου επιχειρηματία Μ. Κόστιτς προσφέρει βελτιωμένη προσφορά 60 εκατ. ευρώ για τα δύο ζαχαρουργεία στη Σερβία. Κύριος μέτοχος (51%) της σερβικής εταιρείας είναι η αυστριακή «Agrana», της οποίας κύριος μέτοχος (51%) είναι η γερμανική «Sudzucker».
Αυτό που έχει ωστόσο σημασία να υπογραμμιστεί είναι ότι σε κάθε περίπτωση το σύνολο του τιμήματος θα εισπραχθεί από την Τράπεζα Πειραιώς, που πιέζει για την πώληση, στο πλαίσιο των προσπαθειών των τραπεζών να ξεφορτωθούν «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια. Τίποτα δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες των εργαζόμενων και των τευτλοπαραγωγών, ούτε πρόκειται βέβαια να εκσυγχρονιστεί ο πεπαλαιωμένος μηχανολογικός εξοπλισμός.
Πορεία συρρίκνωσης από τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ
Στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ για τη συγκέντρωση της παραγωγής στα «χέρια» λίγων μονοπωλιακών ομίλων μπήκε σε τροχιά συρρίκνωσης η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, μια βιομηχανία στρατηγικής σημασίας, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις διατροφικές ανάγκες του λαού, αλλά και την ανάπτυξη της τευτλοκαλλιέργειας, συνολικά της αγροτικής οικονομίας της χώρας.
Η ΕΒΖ παράγει ένα προϊόν που καταναλώνεται άμεσα από κάθε σπίτι, χρησιμοποιείται στη μεταποίηση (ζαχαροπλαστική, αναψυκτικά κ.α.), παράγει χρήσιμα παραπροϊόντα (μελάσα, ζωοτροφές, οινόπνευμα, βιοκαύσιμο κ.ά.), εξασφαλίζει θέσεις εργασίας.
Μια ενδεικτική εικόνα των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η καλλιέργεια και μεταποίηση των ζαχαρότευτλων στην Ελλάδα, δίνουν τα στοιχεία από τη δεκαετία του 1990, όταν η ΕΒΖ συγκαταλεγόταν στις μεγαλύτερες βιομηχανίες ζάχαρης στην Ευρώπη, με πέντε εργοστάσια, σε Λάρισα, Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ξάνθη και Ορεστιάδα, με δυνατότητα παραγωγής 350.000 τόνων ζάχαρης το χρόνο. Επεξεργαζόταν τα προϊόντα από 460.000 στρέμματα ζαχαρότευτλων και η παραγωγή κάλυπτε επαρκώς τις ανάγκες της χώρας σε ζάχαρη, οι οποίες υπολογίζονταν τότε σε 320.000 τόνους το χρόνο αλλά και σε διάφορα παραπροϊόντα. Παράλληλα, μπορούσε να κάνει και εξαγωγές.
Στα εργοστάσιά της απασχολούνταν χιλιάδες εργαζόμενοι (περίπου 1.300 μόνιμοι και πολλαπλάσιοι εποχιακοί), ενώ στον κλάδο δούλευαν πολλοί μικροεπαγγελματίες, μεταφορείς και τευτλοεξαγωγείς (ιδιοκτήτες μηχανημάτων εξαγωγής των τεύτλων από το χώμα στα χωράφια).
Από το 1997, η ΕΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής ενίσχυσης μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, άρχισε να επιβάλλει πλαφόν και να προωθεί μέτρα, με στόχο τη μείωση της παραγωγής ζάχαρης στη χώρα, επομένως και της τευτλοκαλλιέργειας. Μέχρι το 2005, η ποσόστωση που επέβαλλε η ΕΕ για την Ελλάδα ήταν 318.000 τόνοι. Από το 2005 - 2006, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ, κυβερνήσεις και ΕΕ επέβαλαν τη δραστική μείωση της παραγωγής στο 50%, δηλαδή στους 160.000 τόνους το χρόνο.
Το 2006 η ΕΒΖ έκλεισε τα εργοστάσια σε Λάρισα και Ξάνθη, ενώ ακολούθησε πολιτική εξευτελιστικών τιμών για τους αγρότες και επιδοτήσεων για την εγκατάλειψη της καλλιέργειας, προκειμένου να βαθύνει η συγκέντρωση.
Σήμερα, απέμειναν τα εργοστάσια σε Πλατύ Ημαθίας (δυναμικότητας 115.000 τόνων), Ορεστιάδα (δυναμικότητας 65 - 70.000 τόνων) και Σερρών (δυναμικότητας 55 - 60.000 τόνων). Συνολικά στην ΕΒΖ απέμειναν 215 μόνιμοι εργαζόμενοι (85 στο Πλατύ Ημαθίας, 55 στις Σέρρες, 41 στην Ορεστιάδα, 10 στις αποθήκες και το συσκευαστήριο της Λάρισας και άλλοι 24 στην κεντρική διοίκηση), στους οποίους, με βάση την περσινή ΣΣΕ τριετούς διάρκειας, έχουν επιβληθεί μειώσεις 15% κατά μέσο όρο. Επιπλέον, φέτος, αναμένεται να προσληφθούν συνολικά 600 εποχιακοί εργαζόμενοι με συμβάσεις διάρκειας από 1 έως και 7 μήνες και με μισθούς - ψίχουλα.
Παλιότερα περισσότεροι από 20.000 αγρότες εξασφάλιζαν εισόδημα από την τευτλοκαλλιέργεια, η οποία συρρικνώθηκε στα 64.000 στρέμματα φέτος, με τους τευτλοκαλλιεργητές να έχουν επίσης μειωθεί δραματικά περίπου στους 3.000. Παρά το γεγονός ότι με τη συνδεδεμένη επιδότηση που λαμβάνουν η τευτλοκαλλιέργεια έγινε και πάλι «ελκυστική» προσωρινά, οι αγρότες δεν «επιστρέφουν», κυρίως λόγω των καθυστερήσεων στην εξόφληση της παραγωγής τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το Μάρτη του 2017 εξοφλήθηκαν για την παραγωγή που παρέδωσαν το 2016.
Σήμερα, ακόμα και από αυτήν την ποσόστωση των 160.000 τόνων, παράγονται στην Ελλάδα μόνο 45.000 τόνοι. Οι υπόλοιποι που υπολείπονται, είτε παράγονται φασόν για λογαριασμό της ΕΒΖ σε ευρωπαϊκά εργοστάσια είτε εισάγονται από τις θυγατρικές στη Σερβία ή από άλλους διεθνείς μονοπωλιακούς ομίλους.
Δίνουν τη χαριστική βολή για να ωφεληθούν τα μεγάλα μονοπώλια
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, δίνοντας ουσιαστικά τη χαριστική βολή στην ΕΒΖ, με την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας και το διαχωρισμό της σε «καλή» και «κακή», πέρασαν την ΕΒΖ στην «κακή» ΑΤΕ, ενώ τα δάνειά της τα ανέλαβε η Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία παραδόθηκε η «καλή» ΑΤΕ. Από τη στιγμή που η «κακή» ΑΤΕ τέθηκε σε διαδικασία εκκαθάρισης, η ΕΒΖ βρίσκεται στα χέρια του εκκαθαριστή με σκοπό να εκποιηθεί.
Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια ως αντιπολίτευση είχε σηκώσει «μπαϊράκι» για το θέμα της πώλησης της ΑΤΕ, καταγγέλλοντάς την ως σκάνδαλο. Δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι στοχοπροσηλωμένη στην πολιτική της ΕΕ, που στο πλαίσιο της ΚΑΠ οδήγησε σε συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, κλείσιμο των εργοστασίων και απολύσεις εργαζομένων.
Τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και οι προκάτοχοί της υπηρετούν το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ο οποίος καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις ανεξάρτητα από το αν αυτές καλύπτουν ή όχι λαϊκές ανάγκες, ανεξάρτητα από τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Ετσι, ενώ θα μπορούσε να αναπτυχθεί η Βιομηχανία Ζάχαρης και να καλύπτει τις ανάγκες του λαού (και ενώ από τον Οκτώβρη του 2017 καταργούνται οι ποσοστώσεις στην παραγωγή ζάχαρης), η παραγωγή και η μεταποίηση ζαχαρότευτλων «θυσιάζεται» για την κερδοφορία των μονοπωλιακών και των τραπεζικών ομίλων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη ζάχαρη το μερίδιο αγοράς στην ΕΕ μοιράζεται σε μεγάλους ομίλους, που έχουν εργοστάσια σε πολλές χώρες. Η Γερμανία έχει περίπου το 46%, ακολουθεί η Γαλλία με 18% και η Βρετανία με 11%, ενώ αναπτύσσεται και η Πολωνία με γερμανικά κεφάλαια, με τη «Sudzucker» να αποτελεί τον έναν από τους δύο μεγάλους γερμανικούς ομίλους.
Ταυτόχρονα, στη χώρα μας γίνονται μαζικές εισαγωγές κακής ποιότητας ζάχαρης, με το λαό να πληρώνει ακριβά το προϊόν στην αγορά, ενώ αντίθετα οι μεγαλέμποροι μεγαλοεισαγωγείς θησαυρίζουν.
Αναγκαίος ο άλλος δρόμος ανάπτυξης
Οι εξελίξεις στην ΕΒΖ αποκαλύπτουν τα αδιέξοδα και τη σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που οδηγεί σε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, υπονομεύει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και αυξάνει την ανεργία.
Το ΚΚΕ έχει προτείνει άμεσα μέτρα για την επιβίωση της ΕΒΖ, όπως είναι να διαγραφούν οι τόκοι των τραπεζών, να παγώσουν οι πληρωμές των δανείων, να «κουρευτούν» τα δάνεια, να αξιοποιηθούν κονδύλια του ΕΣΠΑ για την ενίσχυση της ΕΒΖ. Τα μέτρα αυτά αποτελούν άμεσους στόχους σωτηρίας, για το σήμερα.
Η πάλη όμως για την επιβίωση των εργοστασίων και της τευτλοκαλλιέργειας πρέπει να δένεται με την πάλη για τη δημιουργία των προϋποθέσεων μιας άλλης ανάπτυξης του κλάδου, στο πλαίσιο του δρόμου ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή διέξοδο τους εργαζόμενους και το λαό.
Για την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παραγωγής στον τομέα της ζάχαρης που τώρα χάνονται (μείωση τευτλοκαλλιέργειας, απώλεια τεχνογνωσίας κ.λπ.), όπως και συνολικά για την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας προς όφελος του λαού, είναι αναγκαία η πάλη ενάντια στις δεσμεύσεις της ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το κεφάλαιο και την πολιτική για τη διασφάλιση των κερδών του. Είναι αναγκαία η πάλη για μια άλλη εξουσία, όπου τα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και η οργάνωση της οικονομίας θα γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για μια οικονομία, η οποία, με παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες, θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρας. Θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους, ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, επάρκεια φτηνών, υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού μας και πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση έχουν κάθε συμφέρον να δυναμώσουν τον αγώνα και την κοινωνική συμμαχία τους οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ.
Διαβάστε περισσότερα »
Tweet Share Share Share Share Share

8:39 μ.μ.
Στον... αστερισμό του αντικομμουνισμού κινήθηκαν αστικά κόμματα και επιτελεία τη βδομάδα που πέρασε, φανερώνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο ότι έρχονται ακόμα πιο δύσκολες μέρες για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Αλλωστε, όπως επισήμανε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή που φάνηκε να ανάβει ξανά το αντικομμουνιστικό φιτίλι, με αφορμή τη μη εκπροσώπηση της Ελλάδας στις ανιστόρητες φιέστες της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, όλος ο οχετός που εξαπολύεται, μόνο ανησυχία πρέπει να προξενεί στους εργαζόμενους, αφού, ιστορικά, πάντα ο αντικομμουνισμός συνόδευε την κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του.
Τώρα, που φαίνεται προσωρινά πάλι να κατακάθεται ο κουρνιαχτός, είναι ευκαιρία να προβληματιστούν βαθύτερα οι εργαζόμενοι και ο λαός: Πρόκειται για μια αντιπαράθεση έξω από την «καθημερινότητά» τους; Αφορά μήπως αυτή η διαπάλη μόνο κάποιους «ειδικούς», κάποιες ιστορικές - επιστημονικές σχολές, όπως διατείνονται διάφοροι δημοσιολόγοι;
Αφορά μόνο μερικές «γραφικές» φιγούρες της πολιτικής ζωής, ορκισμένους αντικομμουνιστές; Είναι μήπως όλη αυτή η αντιπαράθεση απλά κάποια «απόνερα» του μακρινού παρελθόντος, που δεν αφορούν το σήμερα και το αύριο του λαού μας;
Η ίδια η πραγματικότητα δεν επιτρέπει τέτοιες ή παρόμοιες προσεγγίσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ιδεολογική προμετωπίδα της ΕΕ βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια η προσπάθεια εξίσωσης κομμουνισμού - φασισμού, με πακτωλό κονδυλίων να κατευθύνεται σε κάθε λογής ινστιτούτα, πανεπιστήμια, ΜΚΟ κ.λπ. για την αναθεώρηση της Ιστορίας, κατά παραγγελία των ιμπεριαλιστών.
Μάλιστα, στο αντικομμουνιστικό συνέδριο που οργάνωσε στο Ταλίν η εσθονική προεδρία της ΕΕ, την περασμένη Τετάρτη, οι Ευρωπαίοι «εταίροι» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έφτασαν στο σημείο να ταυτίσουν το «Κεφάλαιο» του Μαρξ με το ναζιστικό μανιφέστο του Χίτλερ, «Ο Αγών μου»!
Ο λαός έχει πλούσια πείρα για να καταλάβει ότι η ΕΕ, τα αστικά κράτη που τη συγκροτούν, ποτέ δεν θα κατασπαταλούσαν τόσα κονδύλια και δεν θα αναζητούσαν με τέτοια μανία «δεξαμενές σκέψης» και πανεπιστημιακά ιδρύματα που να φέρνουν σε πέρας αυτήν την αποστολή, αν αφορούσε το μακρινό χτες. Αν ήταν έξω από το σήμερα και το αύριο της ταξικής πάλης.
Κάλπικα δίπολα και διαχωρισμοί
Βεβαίως, δεν πρέπει να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η μη εκπροσώπηση της Ελλάδας στη φετινή αντικομμουνιστική φιέστα (ενώ πέρσι στη Σλοβακία συμμετείχε κανονικά, με αντιπροσωπεία διπλωματών) αξιοποιήθηκε πολλαπλώς από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ για να χαράξουν άλλη μια κάλπικη διαχωριστική γραμμή και να προκαλέσουν σύγχυση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Από τη μία, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να παραστήσει την «προοδευτική» δύναμη, για να ξεπλυθεί από τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει. Από την άλλη, η ΝΔ τόσο με τον αντικομμουνισμό των σπηλαίων που εξαπέλυσε, όσο και με την κριτική της στην κυβέρνηση για «υπόθαλψη του σταλινισμού», την παρουσίασε σαν κάτι που δεν είναι.
Επομένως, μ' έναν σμπάρο, πολλά τρυγόνια: Και το «δίπολο» αναθερμάνθηκε για να αποπροσανατολίσει, και ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός δέχθηκε λάσπη με το τσουβάλι και κατασυκοφαντήθηκε από ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, που τον ταύτισαν με τη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζει σήμερα ο σοσιαλδημοκρατικός ΣΥΡΙΖΑ.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κρύβουν ότι, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, ψήφισαν το 3ο μνημόνιο. Οτι η αντιλαϊκή τους πολιτική έχει συνέχεια και ότι σήμερα διαγκωνίζονται μπροστά στο κεφάλαιο για το ποιος μπορεί καλύτερα να τσακίσει το λαό, επιδεικνύοντας ο καθένας τα «όπλα» του: Την πυγμή στην υπεράσπιση της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής η ΝΔ, την ικανότητα να χειραγωγεί και να ενσωματώνει λαϊκές αντιδράσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιώντας «αριστερή» φρασεολογία και χαράσσοντας με κάθε ευκαιρία κάλπικα δίπολα και διαχωριστικές γραμμές.
Κρύβουν ότι είναι κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ, που αντικειμενικά βρίσκονται απέναντι στο λαό, στα δικαιώματα και στις σύγχρονες ανάγκες του, υπηρετώντας ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι.
Προπαγάνδα με συγκεκριμένο στόχο
Ο καπιταλισμός και οι απολογητές του έχουν κάθε λόγο να φοβούνται και να συκοφαντούν το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, τα διδάγματα και τις κατακτήσεις του, επειδή, και τότε και τώρα, η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι η μοναδική διέξοδος για να πάψουν η άγρια εκμετάλλευση και οι πόλεμοι, να εξαλειφθούν οι κρίσεις, η φτώχεια και η προσφυγιά, να οργανωθεί η οικονομία και να αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Αυτή είναι η πιο σοβαρή πλευρά του αντικομμουνισμού, της βρώμικης επίθεσης στο σοσιαλισμό, είτε γίνεται με χυδαίο τρόπο, φτάνοντας να ξεπλένει ακόμα και το φασισμό - ναζισμό, είτε γίνεται ύπουλα και «ραφιναρισμένα».
Η «σταλινολογία», τα ψέματα και η διαστρέβλωση της Ιστορίας έχουν συγκεκριμένο στόχο: Να δυσφημίσουν τη μεγαλύτερη κατάκτηση της ανθρωπότητας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Να πείσουν ειδικά τη νέα γενιά, που δεν ξέρει για τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στην ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη, ότι δεν έχει καμιά διέξοδο από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Μύχιος πόθος όλων όσοι επιτίθενται στο σοσιαλισμό, με οποιαδήποτε αφορμή και δικαιολογία, είναι να μην ξεφύγει ο λαός από το μαντρί της πλουτοκρατίας. Να μην ξεκολλήσει από τη λάσπη, όπου το έριξε η παλινόρθωση του καπιταλισμού, το όραμα της πάλης για την ανατροπή του.
Γνωρίζουν καλά τα αστικά επιτελεία ότι η υποχώρηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος δεν είναι ανεπίστρεπτη και ότι οι εργαζόμενοι δεν είπαν την τελευταία τους λέξη. Ξέρουν ότι η αναζωογόνηση του οράματος για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η προσδοκία και ο στόχος να υπάρξει κάτι ριζικά διαφορετικό από αυτό το απάνθρωπο σύστημα που ζούμε σήμερα, μπορούν να δώσουν πολλαπλάσια ώθηση στην οργάνωση της πάλης, για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, στην αναμέτρηση με το κεφάλαιο, την πολιτική και τα κόμματά του, δημιουργούν προϋποθέσεις, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, να δοθεί νικηφόρα η μάχη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.
Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν είναι μονόδρομος
Ξέρουν καλά ότι για να μπορούν να διαχειρίζονται τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση που γεννάει η αντιλαϊκή τους πολιτική, είναι αναγκαίο να πιστέψει ο λαός ότι η βαρβαρότητα που ζει είναι μονόδρομος. Οτι είναι μάταιη η πάλη για την απαλλαγή από την εξουσία των μονοπωλίων και τον στενό κορσέ του καπιταλισμού. Οτι ο σοσιαλισμός δοκιμάστηκε και απέτυχε, οδήγησε σε «ολοκληρωτισμούς» και εγκλήματα. Οτι το ζητούμενο είναι η πιο «δίκαιη» τάχα διαχείριση του καπιταλισμού και όχι, βέβαια, η ανατροπή του.
Γι' αυτό η ΕΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα, αντίθετα επικροτεί τη βία κατά των Κομμουνιστικών Κομμάτων, ανέχεται αστικές κυβερνήσεις δηλωμένων, ορκισμένων αντικομμουνιστών, ακροδεξιών και άλλων αντιδραστικών μαντρόσκυλων του κεφαλαίου, από την Ουκρανία μέχρι τις χώρες της Βαλτικής.
Γι' αυτό στην πρώτη γραμμή της πολεμικής που εξαπολύουν οι εγχώριοι απολογητές του καπιταλισμού, αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, βρίσκεται σταθερά η θέση του ΚΚΕ ότι ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται, παρά μόνο ανατρέπεται και ότι προϋπόθεση γι' αυτό είναι οργανωμένος ο λαός να πάρει την εξουσία από το κεφάλαιο. Οτι δεν υπάρχει καμιά ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα σ' αυτήν των καπιταλιστών και την αντίστοιχη των εργατών.
Με αυτό το πρίσμα χρειάζεται να δει ο λαός και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν όλοι αυτοί ενάντια στο ΚΚΕ, ακόμα και σε περιόδους που ο χυδαίος αντικομμουνισμός είναι σε ύφεση.
Ο λαός να χαράξει το δικό του δρόμο
Ο λαός έχει μεγάλη πείρα. Εχουν περάσει πάνω από 25 χρόνια από την εκδήλωση της αντεπανάστασης και την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη. Μπορεί πλέον πιο καθαρά να δει τις συνέπειες που είχε η παλινόρθωση του καπιταλισμού για τους λαούς των χωρών που οικοδομούσαν το σοσιαλισμό, αλλά και συνολικά για τους λαούς όλου του κόσμου.
Η ανατροπή του σοσιαλισμού έκανε σφοδρότερη την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα κι αυτό το ζει σήμερα στο πετσί του ο λαός. Τώρα μπορεί καλύτερα να καταλάβει ότι ο «αέρας της ελευθερίας» που έπνευσε τάχα ξανά στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπως έλεγαν τότε οι απολογητές του καπιταλισμού, ήταν τοξικός για τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και προπάντων τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων σ' αυτές τις χώρες και παντού.

Οι πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο πρώτο δικό της κράτος, στην ΕΣΣΔ, η ικανοποίηση σύνθετων λαϊκών αναγκών, που στον καπιταλισμό είναι αδύνατον να συμβεί, αποδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Προπάντων, η πρώτη απόπειρα να περάσει η ανθρωπότητα «από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας», που εγκαινίασε η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, τα 100χρονα της οποίας τιμάμε φέτος, έδειξε ότι οι καπιταλιστές δεν είναι ανίκητοι, ότι η εξουσία τους δεν είναι άπαρτη, αιώνια. Ο δρόμος χαράχτηκε και αυτό είναι που τους στοιχειώνει...
Διαβάστε περισσότερα »
Tweet Share Share Share Share Share

2:06 μ.μ.
Μέσω και της «αναβάθμισης δυνατοτήτων» η κυβέρνηση διεκδικεί επιπλέον ρόλους στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή (Φωτ. από ελληνική συμμετοχή στην ισραηλινή άσκηση «Blue Flag»)
Ενα περίγραμμα των σχεδιασμών της κυβέρνησης για γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης μέσα από την ακόμα πιο ενεργή συμμετοχή της χώρας στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ανάληψη πρόσθετων ρόλων και έργου, και τα προς τούτο πλάνα εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, έδωσε ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, μιλώντας στην ιστοσελίδα «Think News».
«Σημαιοφόρος» των σχεδίων των ΗΠΑ στην περιοχή...
Κάνοντας έναν απολογισμό των όσων έχει κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την προώθηση των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή και την εμπέδωση της ιμπεριαλιστικής «σταθερότητας» ώστε να τρέξουν οι ενεργειακοί και άλλοι σχεδιασμοί, ο υπουργός στη συνέντευξή του αναφέρει: «Είμαστε λοιπόν σε αυτή τη φάση που, λόγω και της γεωπολιτικής κατάστασης της ευρύτερης, η Ελλάδα αποτελεί ένα σταθερό πυλώνα που μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή. Θεωρώ ότι ήταν σημαντική η συνεργασία με το ΥΠΕΞ για να κάνουμε διμερείς σχέσεις με το Ισραήλ και να υπογράψουμε μια από τις πιο σημαντικές συμφωνίες που έχει το Ισραήλ με τρίτες χώρες - μόνο με τις ΗΠΑ έχει αντίστοιχη συμφωνία - να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις μας με την Αίγυπτο, με την Ιορδανία, με τα ΗΑΕ αλλά και παράλληλα να παίξουμε σημαντικό ρόλο στην αλλαγή του στάτους, του στρατιωτικού, του αμυντικού, και των εξοπλιστικών στην περιοχή των Βαλκανίων, όπου χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία βλέπουμε να αλλάζουν πλέον το δόγμα τους και να περνούν προς τη Δύση. Υπάρχουν κι άλλες χώρες, όπως η Σερβία ή η Αλβανία, οι οποίες υπολογίζουν αν θέλετε στην Ελλάδα, σ' αυτόν τον σταθεροποιητικό ρόλο».
Μάλιστα, ο υπουργός επιβεβαιώνει ότι οι αναβαθμισμένοι αυτοί ρόλοι που διεκδικεί η αστική τάξη «πατάνε» πάνω στα αντίστοιχα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, προσθέτοντας πως «σε αυτή τη γεωπολιτική συγκυρία ήταν αναγκαίο να αποκατασταθούν στο καλύτερο σημείο οι αμυντικές μας σχέσεις με τις ΗΠΑ», και διαφημίζοντας τα «πλεονεκτήματα» της χώρας ως «διαμεσολαβητή» για την υλοποίηση των σχεδίων Τραμπ «να δημιουργηθεί στη Μεσόγειο μια ζώνη ασφαλείας», προσθέτει: «Εδώ πρέπει να πω ότι η Ελλάδα έχει τις εξής ιδιότητες που δεν τις έχει καμία άλλη χώρα στην περιοχή: Είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και παράλληλα είναι συνομιλητής και με το Ισραήλ και με τον αραβικό κόσμο. Εχει άριστες σχέσεις με την ορθόδοξη Ρωσία και βλέπουμε πια ότι η προσπάθεια επίλυσης κρίσεων όπως στη Συρία απαιτεί τη συνεργασία όλων των χωρών και των συμμαχικών αλλά και των τρίτων».
...«ευκαιρίες» και ανταγωνισμοί...
Χαρακτηριστικό είναι και το πώς μέσα από ένα τέτοιο «φίλτρο» περνάει και το ζήτημα του ανταγωνισμού της ελληνικής αστικής τάξης με την τουρκική, με τις ενδοαστικές κόντρες στην Τουρκία και τις επιλογές της να παρουσιάζονται ως «χρυσή ευκαιρία» για την αναβάθμιση της ελληνικής εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου και τον Π. Καμμένο να λέει: «Η Τουρκία μέχρι πρότινος ήταν ένας από τους ισχυρούς συμμάχους του ΝΑΤΟ, αλλά (...) σήμερα η πολιτική του Ερντογάν μετατρέπει την Τουρκία σε μια ισλαμική δημοκρατία (...) σε ένα δεύτερο Ιράν στην περιοχή (...)».
Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτού του επικίνδυνου για τους λαούς «παιχνιδιού», ο Π. Καμμένος προχωράει και ένα βήμα παραπέρα, κατηγορώντας την Τουρκία για υπόθαλψη και χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων στο έδαφός της και στα Βαλκάνια, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν μπορεί να είσαι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Δεν μπορεί να λες ότι είμαι στο ΝΑΤΟ και παλεύω κατά της τρομοκρατίας και παράλληλα τα κεντρικά γραφεία των "Αδερφών Μουσουλμάνων" να βρίσκονται στην Τουρκία. Δεν μπορεί η Τουρκία, όπως η Αίγυπτος λέει, να φιλοξενεί τρομοκράτες και περίεργα χρήματα που έρχονται από διάφορες κατευθύνσεις διά της Τουρκίας να προχωρούν προς τα Βαλκάνια και να δημιουργούν ακραίες ισλαμιστικές φονταμενταλιστικές οργανώσεις, οι οποίες αποτελούν και τη μήτρα της τρομοκρατίας στην Ευρώπη. Εδώ λοιπόν είναι κι ο ρόλος της Ελλάδας. Πιστεύω ότι αυτόν το ρόλο είναι μια χρυσή ευκαιρία να τον κατανοήσουν όλοι οι Ελληνες».
Παράλληλα, αποτυπώνοντας και τις απαιτήσεις αλλά και τις αντιφάσεις μέσα από τις οποίες προωθούνται οι εν λόγω στόχοι της αστικής τάξης, ο Π. Καμμένος σημειώνει σε σχέση με την πρόσφατη συμφωνία Τουρκίας - Ρωσίας για προμήθεια των «S-400», αλλά και τα σχέδια για προμήθεια αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών 5ης γενιάς, «F-35», πως «δεν μπορεί η Τουρκία να αποκτήσει τα νέα "F-35" και παράλληλα τους "S-400" και να μην υπάρχει μια απάντηση από την πλευρά της Συμμαχίας», βάζοντας και το ερώτημα στους «συμμάχους» ΝΑΤΟικούς εάν το πραξικόπημα στην Τουρκία το έκαναν ακραίοι ισλαμιστές και πετύχαινε ποιος θα τους σταματούσε να στρέψουν τα υπερσύγχρονα τουρκικά μέσα εναντίον της Δύσης...
Εβαλε το ζήτημα και προς τη Μόσχα, λέγοντας πως «οι φίλοι και ομόδοξοι Ρώσοι πρέπει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να εξοπλίζουν την Τουρκία με συστήματα τέτοια που θα ανατρέψουν την ισορροπία στο Αιγαίο. Είμαστε σε επαφή και με εκείνους»...
Ζητάνε όπλα και ανταλλάγματα...
Είναι ακριβώς μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο που η αστική τάξη παζαρεύει και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα και σε «επιχειρησιακό» επίπεδο ώστε να μπορεί να παίξει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στην προώθηση των επικίνδυνων ευρωατλαντικών σχεδίων, ζήτημα στο οποίο αναφέρθηκε αναλυτικά ο υπουργός Αμυνας στη συνέντευξή του, σημειώνοντας πως «είναι καιρός οι Ενοπλες Δυνάμεις να εκσυγχρονιστούν με νέα σύγχρονα μέσα»και προσθέτοντας ότι με δεδομένες τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας, στη διαδικασία αυτή καθοριστικά θα είναι ο ρόλος και η συνδρομή των ΗΠΑ.
Είπε χαρακτηριστικά: «Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος που θα έρθει με τη μορφή της βοήθειας (...) και αυτό έχει να κάνει και με την υπογραφή της στρατιωτικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τη δυνατότητα απ' τον προϋπολογισμό να αποκτήσουμε μέσα, τα οποία όμως χρειαζόμαστε όχι μόνο για τη δική μας ασφάλεια αλλά και για την ασφάλεια της Ευρώπης και της Συμμαχίας».
Μάλιστα, ο Π. Καμμένος αποκάλυψε ότι σε πρόσφατες συνομιλίες που είχε με τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, στις Βρυξέλλες, ανέδειξε την «απειλή ακραίων ισλαμιστών στην Τουρκία», τονίζοντας ότι «η αναβάθμιση της Ελλάδας εξοπλιστικά θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στη διατήρηση της ασφάλειας και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή».
Ανάλογη συζήτηση φαίνεται να είχε και με την Γαλλίδα ομόλογό του, λέγοντας ότι της ζήτησε να μειωθεί το κόστος των εξοπλισμών. «Είμαστε σε αναμονή της αναδιαπραγμάτευσης. Χρειαζόμαστε και άλλα "Mirage" και με ανταλλαγή υλικών που δεν χρειαζόμαστε μπορούμε να το καταφέρουμε», είπε, προσθέτοντας πως η Ελλάδα έχει κοινά συμφέροντα με τη Γαλλία σε ό,τι αφορά τη Μεσόγειο.
Ο Π. Καμμένος ανέφερε: «Δεν μπορεί να μειωθεί ο στόλος των αεροσκαφών μας, κάτι που σημαίνει ότι εάν δεν αναβαθμιστούν τα "Block 30", θα πρέπει να αντικατασταθούν με άλλα αεροσκάφη. Εχουν γίνει αρκετές συζητήσεις και για "Mirage 2000" αλλά και βεβαίως για νέα αμερικανικής προελεύσεως αεροσκάφη. Δεν θέλω να πω παραπάνω. Νομίζω ότι είναι σαφές».
Βασικό στοιχείο της προσπάθειας ενίσχυσης της Πολεμικής Αεροπορίας είναι πάντως το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16C/D Block 50 και Block 52+, με ανάδοχο το αμερικανικό μονοπώλιο της «Lockheed Martin», για το οποίο ο υπουργός Αμυνας είπε πως «θα έχουμε σύντομα έγκριση της Βουλής και του ΚΥΣΕΑ. Περιμένουμε απάντηση από τις ΗΠΑ για τις λεπτομέρειες (σ.σ.: για το κόστος αναβάθμισης και τα χρονοδιαγράμματα) μέσα στις επόμενες ημέρες. Ελπίζω πριν από το τέλος Σεπτεμβρίου θα έχουμε προχωρήσει στην επόμενη φάση».
Αναφερόμενος στην πυραυλική άμυνα της χώρας, ο υπουργός είπε ότι προχωράει το λεγόμενο «follow on support» για τους ρωσικούς πυραύλους «S-300», που είναι εγκατεστημένοι στην Κρήτη, ενώ πρόσθεσε ότι και τα συστήματα «Patriot» αναβαθμίζουν το λογισμικό τους.
...για να κάνουν το «σερίφη» της Ανατολικής Μεσογείου
Εξίσου χαρακτηριστικά για τον προσανατολισμό των εξοπλισμών που «κουμπώνουν» με την προώθηση των επικίνδυνων σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή, είναι και τα όσα σημείωσε, για μια ακόμα φορά, για το ότι «χρειάζεται η δυνατότητα μεγαλύτερων πλοίων που θα μπορούν να επιχειρούν στον ευαίσθητο τομέα μεταξύ Κρήτης - Σουέζ - Κύπρου και Μάλτας. Είναι μια περιοχή όπου αναπτύσσεται η παράνομη μεταφορά πετρελαίου, όπλων, ανθρώπων και ναρκωτικών που οδηγούν στη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας». Για να προσθέσει προκλητικά πως «γι' αυτό και υπάρχει αναβάθμιση της Σούδας»! «Ντύνοντας» δηλαδή την επέκταση και «αναβάθμιση» της συμφωνίας με τις ΗΠΑ για την «κρίσιμη» βάση τους στην Κρήτη που έχουν στα σκαριά, με όλα τα προσχήματα που αξιοποιούνται για να ξεδιπλώνονται οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και επεμβάσεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Εξ ου και ο Π. Καμμένος αναφέρθηκε σε μια σειρά «εναλλακτικών» ενίσχυσης του Πολεμικού Ναυτικού για τον έλεγχο των εν λόγω χρυσοφόρων θαλάσσιων ζωνών, όπως:
-- Την αναζήτηση μεταχειρισμένων μονάδων κρούσεως επιφανείας από ευρωπαϊκά Πολεμικά Ναυτικά και συγκεκριμένα από Γερμανία και Ολλανδία. Φέρεται να «φωτογραφίζει» γερμανικές φρεγάτες τύπου F-123 και ολλανδικές τύπου Μ.
-- Την πιθανότητα παραχώρησης κάποιων αμερικανικών πολεμικών πλοίων με δυνατότητες αεράμυνας περιοχής «όχι απευθείας από τις ΗΠΑ αλλά από τρίτη συμμαχική χώρα των ΗΠΑ και όχι απαραιτήτως κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ».
-- Την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας P3 (με ανάδοχο και εδώ τη «Lockheed Martin») με έμφαση στην παράδοση του πρώτου αεροσκάφους το Νοέμβρη του 2017.
Να σημειωθεί ακόμη πως ο Π. Καμμένος ισχυρίστηκε ότι χρειάζεται αναβάθμιση και το Πολεμικό Ναυτικό καθώς «το θέμα της ΑΟΖ», όπως είπε, «είναι πολύ κοντά». Μέσα στη βδομάδα και ο Αιγύπτιος υπουργός Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων, Ταρέκ ελ Μόλα, υποστήριξε ότι η Αίγυπτος θα έχει σύντομα την τελική οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα και την Κύπρο, καθότι έχει ολοκληρώσει την οριοθέτηση των συνόρων της με την Κύπρο και βρίσκεται πολύ κοντά στην ολοκλήρωση της διαδικασίας οριοθέτησης των συνόρων με την Ελλάδα.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, όποια σχέδια κι αν τελικά προχωρήσουν μέσα στο φόντο των ανταγωνισμών, τα συμφέροντα του κεφαλαίου δρομολογούν επικίνδυνες εξελίξεις, όπως και ένα νέο κύκλο εξοπλισμών, μακριά από τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, τους οποίους θα πληρώσουν και πάλι ο ελληνικός και οι υπόλοιποι λαοί της περιοχής, αν δε βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις.
Διαβάστε περισσότερα »
Tweet Share Share Share Share Share

3:05 μ.μ.
Το δρόμο της ψήφισης παίρνει το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, εισάγεται για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής τη Δευτέρα 31 του Ιούλη.
Συνοδευόμενο με διακηρύξεις για «απρόσκοπτη πρόσβαση στην εκπαίδευση σε όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από τις οικονομικές τους δυνατότητες» και «δημοκρατικό, αποτελεσματικό και ανοιχτό ως προς την κοινωνία τρόπο διοίκησης των ΑΕΙ», το σχέδιο νόμου δεν είναι ξεκομμένο από τη συνολική αστική στρατηγική η οποία βλέπει στην Ανώτατη Εκπαίδευση σημαντικό ρόλο στην αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Το νομοσχέδιο παρουσιάζεται στην εισηγητική έκθεση σαν «μια ολοκληρωμένη θεσμική παρέμβαση στην οργάνωση των ΑΕΙ» με βασικούς άξονες την «εισαγωγή καινοτόμων διαδικασιών που στοχεύουν στην ακαδημαϊκή αναβάθμιση και την ανάδειξη του στρατηγικού ρόλου των ΑΕΙ», «ρυθμίσεις για την ενίσχυση της αντιπροσωπευτικότητας των οργάνων διοίκησης και την εμπέδωση της δημοκρατίας και του πλουραλισμού στα ΑΕΙ» και «μέτρα που προάγουν τη διοικητική ευελιξία και την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων των ΑΕΙ».
Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για το «νέο» που έρχεται να ξηλώσει προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις, αλλά αντίθετα εξειδικεύει και διορθώνει πλευρές που αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές στην υλοποίησης της στρατηγικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Την ίδια στρατηγική υπηρετεί και η παρούσα κυβέρνηση. Αντίστοιχα, διατηρούνται και η υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση των Ιδρυμάτων, συνεχίζονται τα εμπόδια στις σπουδές για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων.
Το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου αφιερώνεται σε μεγάλο βαθμό στο ζήτημα της διοίκησης και στο κανονιστικό πλαίσιο αυτοδιοίκησης των Ιδρυμάτων. Σε ό,τι αφορά τη διοίκηση, οι ρυθμίσεις έρχονται να απαντήσουν σε μια σειρά αδυναμιών που έχουν εντοπίσει τα αστικά επιτελεία στη διοίκηση της εκπαίδευσης συνολικότερα και στην απαίτησή τους για σχήματα που πιο αποτελεσματικά θα συμβάλλουν στο ρόλο που αποδίδεται στην Ανώτατη Εκπαίδευση στη συνολική στρατηγική της ανάπτυξης, όπως αυτά την εννοούν.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η θεσμοθέτηση των Ακαδημαϊκών Συμβουλίων Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας που έρχονται να αντικαταστήσουν τα «δυσλειτουργικά» Συμβούλια Ιδρυμάτων, με στόχο τη σύνδεση της Ανώτατης Εκπαίδευσης με το αναπτυξιακό σχέδιο σε περιφερειακό επίπεδο.
Το σχέδιο νόμου, επεκτείνοντας τις ρυθμίσεις του νόμου Διαμαντοπούλου, συνεχίζει να προωθεί νέες μορφές διά βίου μάθησης. Ετσι, ορίζεται ότι τα Ιδρύματα μπορούν να διοργανώνουν διετή προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για αποφοίτους των Επαγγελματικών Λυκείων, ενώ προβλέπεται ότι με απόφαση του υπουργού Παιδείας, ύστερα από πρόταση της Συγκλήτου, ιδρύεται σε κάθε ΑΕΙ Κέντρο Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης.
Προβλέπεται, παράλληλα, ότι η επιτυχής ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου σπουδών, που οργανώνεται σε Τμήματα ΑΕΙ και διαρκεί κατ' ελάχιστον δέκα ακαδημαϊκά εξάμηνα (δηλαδή οι πενταετείς σχολές) σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, οδηγεί στην απονομή master.
Τα παραπάνω διευρύνουν το τοπίο διαβάθμισης των πτυχίων, ιδρυμάτων και αποφοίτων, με κανέναν όμως να μην είναι διασφαλισμένος στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας.
Μέσα από το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση διατηρώντας τη διάκριση πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης και επεκτείνοντάς την μέσα από τις διεργασίες που βρίσκονται αυτό το διάστημα σε εξέλιξη, προχωρά σε μετονομασία των οργάνων διοίκησης των ΤΕΙ κατ' αναλογία με τα πανεπιστήμια (π.χ. ο πρόεδρος του ΤΕΙ ονομάζεται πρύτανης, το Συμβούλιο του ΤΕΙ ονομάζεται Σύγκλητος κ.ο.κ).
Τέλος, με διακηρύξεις του τύπου «κανένας φοιτητής δεν θα αποκλείεται από τις μεταπτυχιακές σπουδές για οικονομικούς λόγους», γενικεύονται τα δίδακτρα και εισάγεται τελικά μια «απελευθερωμένη» αγορά μεταπτυχιακών στην οποία στην πραγματικότητα τα δίδακτρα γενικεύονται. Η απαλλαγή από τα τέλη φοίτησης με εισοδηματικά κριτήρια ενός μόνο ποσοστού των μεταπτυχιακών φοιτητών επιβεβαιώνει στην ουσία ότι τα μεταπτυχιακά θα είναι επί πληρωμή. Με τις όποιες εξαιρέσεις να αποτελούν τελικά κοροϊδία, αφού για τη συντριπτική τους πλειοψηφία στα παιδιά που βρίσκονται σε σημεία ακραίας φτώχειας (μόνο αυτά απαλλάσσει ουσιαστικά από τα δίδακτρα), οι ταξικοί φραγμοί δεν τους επιτρέπουν καν να φτάσουν σε προπτυχιακές σπουδές, πόσο μάλλον να συνεχίσουν σε μεταπτυχιακές.
Διαβάστε περισσότερα »
Tweet Share Share Share Share Share

7:31 π.μ.
Της Κάλι Καρά
Εσύ:
- ο άνεργος και η άνεργη που ψάχνεις για δουλειά έστω και με 200 ευρώ.
- που είδες τη σύνταξή σου να κόβεται δεκαπέντε φορές από όλες τις «αντιμνημονιακές», τις μνημονιακές και τις «αριστερές» κυβερνήσεις.
- με το λουκέτο στο χέρι από το μικρομάγαζό σου.
- ξεκληρισμένε αγρότη από το χωράφι σου.
- που ψάχνεις για ένα κρεβάτι σε νοσοκομείο ή για μήνες την ακτινοθεραπεία, όταν ο καρκίνος θα έχει αλλάξει στάδιο και θα 'ναι πια αργά.
- που δουλεύεις στις δομές του τουρισμού, που θεωρείται από την κυβέρνηση η βαριά βιομηχανία της χώρας μας, με τα κέρδη από τα 17 εκατομμύρια τουριστών να περνούν πάνω από τη δική σου υπερεκμετάλλευση, πάνω από τη δική σου πλάτη, τη ζωή σου.
- που χάνεις την κυριακάτικη αργία, για να ανακάμψουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.
- που στέλνεις το παιδί σου νηστικό στο σχολείο ή περιμένεις στην ουρά στα συσσίτια των φιλάνθρωπων ή ψάχνεις στους σκουπιδοτενεκέδες για κάποιο ληγμένο τρόφιμο.
- που σου παίρνουν το σπίτι οι τράπεζες - και όχι οι κομμουνιστές, όπως για χρόνια σε παραμύθιαζαν.
Μη στενοχωριέσαι, μην αγανακτείς, ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ!
Τι θα πει αυτό για σένα;
Το ότι βγαίνουμε στις αγορές αφορά αποκλειστικά τα συμφέροντα και τους στόχους του κεφαλαίου, την ανάγκη για στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του, με πρόσβαση σε φτηνότερο δανεισμό, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητάς του, που περνάει κατά βάση από την ένταση της αντεργατικής επίθεσης. Ήδη το υπουργικό Συμβούλιο, ανακοίνωσε το μπαράζ των νομοσχεδίων που έρχονται στη Βουλή τις επόμενες μέρες, λέγοντας ότι ...η γρήγορη εφαρμογή των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων θα σημάνει για το λαό τη γρήγορη έξοδο από την «επιτροπεία», και θα «λύσει» τα χέρια της κυβέρνησης για να προχωρήσει το σταδιακό «κλείσιμο των πληγών» της κοινωνίας...
Μην καθυστερείς να σκεφτείς ότι σε αυτό το σύστημα αποκλείεται να δεις άσπρη μέρα και να ικανοποιήσεις τις σύγχρονες ανάγκες, τις δικές σου και των παιδιών σου.
Με την οργάνωση μέσα από τα συνδικάτα σου, βάλε το δικό σου λιθάρι για να ανοίξει ο δρόμος να πετάξεις από το σβέρκο σου τις καπιταλιστικές βδέλλες που σου ρουφούν το αίμα, μέσα από το μόχθο σου.
Διαβάστε περισσότερα »
Tweet Share Share Share Share Share

3:18 μ.μ.
Σε εξέλιξη βρίσκονται η ενδοαστική συζήτηση, οι κόντρες και οι συμβιβασμοί γύρω από τα ζητήματα που αφορούν την περαιτέρω εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ) στην Ευρωζώνη. Σε αυτό το πλαίσιο, η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που εμφανίζεται να πρωτοστατεί στη συγκεκριμένη διεργασία, το προηγούμενο διάστημα προχώρησε στη δημοσιοποίηση προτάσεων με τη μορφή πέντε «εγγράφων προβληματισμού», όπου αναφέρονται οι άξονες των αναδιαρθρώσεων και των παρεμβάσεων, με γνώμονα την ενίσχυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων αλλά και την αναβάθμιση της ΕΕ, στο πλαίσιο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και αγορές.
Μάλιστα, η συζήτηση περιλαμβάνει ζητήματα όπως αυτά που αφορούν τη λεγόμενη «κοινή άμυνα» (στην πραγματικότητα τις πολεμικές δαπάνες), τη διαμόρφωση των προϋπολογισμών της ΕΕ (επιμερισμός εσόδων, δαπανών), τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, την τραπεζική ένωση, την ένωση κεφαλαιαγορών κ.ά. Βέβαια, οι διεργασίες αυτές θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις που δρομολογούνται είναι αναπόσπαστα δεμένες με την κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων και της αντιλαϊκής πολιτικής, σε όλα ανεξαιρέτως τα κράτη - μέλη της ιμπεριαλιστικής ένωσης.
Να σημειωθεί πως μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, στις αρχές της βδομάδας, επίσκεψη στην Αθήνα και συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα πραγματοποίησε ο επίτροπος για Θέματα Προϋπολογισμού και Ανθρώπινων Πόρων της ΕΕ, Γκίντερ Ετινγκερ, ο οποίος παρουσίασε και στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής το «Εγγραφο προβληματισμού για το μέλλον των οικονομικών της ΕΕ ως μέρος της διαδικασίας της Λευκής Βίβλου», αναφερόμενος στη χρηματοδότηση τόσο των επενδύσεων που εξυπηρετούν τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, όσο και της «κοινής άμυνας και ασφάλειας» της ΕΕ, προκειμένου να διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στον έλεγχο των αγορών.
Ανταγωνισμοί και «ζόρια»
Σε αυτό το φόντο, στο επίκεντρο της συζήτησης τα «έγγραφα προβληματισμού» της Κομισιόν, μεταξύ άλλων, θέτουν τα παρακάτω ζητήματα:
ü  Τη συρρίκνωση του προϋπολογισμού της Ευρωένωσης λόγω του Brexit, την ώρα που η ιμπεριαλιστική ένωση θέλει να παρέμβει πιο ενεργά σε μια σειρά τομείς που αφορούν τη θωράκιση της εξουσίας και της οικονομίας του κεφαλαίου. Οπως χαρακτηριστικά λέγεται: «Η ΕΕ αναμένεται να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο σε νέους τομείς πολιτικής, όπως η μετανάστευση, η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια και η άμυνα. Και η Ευρώπη θα πρέπει επίσης να διατηρήσει τον ηγετικό της ρόλο στην παγκόσμια σκηνή,ως μείζων χορηγός ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας και ως πρωτοπόρος στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Οι στόχοι αυτοί πρέπει να επιτευχθούν με έναν προϋπολογισμό της ΕΕ που αναμένεται να συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου».
Οπως αναφέρεται στο «έγγραφο προβληματισμού» σχετικά με το ζήτημα των προϋπολογισμών της ΕΕ, «οι επιλογές κυμαίνονται από τη μείωση των δαπανών για τις υφιστάμενες πολιτικές έως την αύξηση των εσόδων», σε μια εξέλιξη που αναμένεται να τροφοδοτήσει τα παζάρια και τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε κυβερνήσεις και κράτη - μέλη της ΕΕ, ενόψει και του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ των «27», που αναμένεται να υποβάλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τους επόμενους μήνες.
ü  «Ολοκλήρωση μιας πραγματικής Χρηματοοικονομικής Ενωσης». Πρόκειται για ζήτημα που συνδέεται άμεσα με τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς σχετικά με την τραπεζική ένωση, με έμφαση βέβαια τον επιμερισμό των κινδύνων και της ενδεχόμενης χασούρας σε περίπτωση νέων κλυδωνισμών, ενώ λειτουργεί και ως «μοχλός» για τη μοιρασιά στον επόμενο γύρο της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «η προσπάθεια περιλαμβάνει την πρόοδο με βάση στοιχεία που είναι ήδη διαθέσιμα και τη συμφωνία για τα συμπληρωματικά μέτρα που χρειάζεται να ληφθούν από σήμερα έως το 2025» για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης «με μέτρα που θα καθιστούν τις ευρωπαϊκές τράπεζες ανθεκτικότερες».
Σε αυτή τη φάση, ψηλά στην ατζέντα βρίσκεται το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, ενώ σε πρόσφατο Γιούρογκρουπ συζητήθηκε και το ενδεχόμενο ίδρυσης λεγόμενων «κακών τραπεζών» (bad banks), σε εθνικό επίπεδο, που θα αναλάβουν τη διαχείριση των προβληματικών δανείων.
Για να βρουν «ζεστό» χρήμα τα μονοπώλια
Οπως τονίζεται, η προώθηση της «Ενωσης Κεφαλαιαγορών» είναι επίσης «υψίστης σημασίας, προκειμένου να προσφερθούν πιο διαφορετικές και καινοτόμες δυνατότητες χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων μέσω των κεφαλαιαγορών».
Επισημαίνεται ακόμη πως η «Ενωση Κεφαλαιαγορών» αποτελεί βασικό πυλώνα του επενδυτικού σχεδίου της Επιτροπής για την Ευρώπη, του επονομαζόμενου «Σχεδίου Γιούνκερ». Οπως λένε, «μέσα από ένα μείγμα κανονιστικών και μη κανονιστικών μεταρρυθμίσεων, το σχέδιο αυτό επιδιώκει να συνδέσει καλύτερα τις αποταμιεύσεις με τις επενδύσεις» με στόχο να ενισχύσει το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, με την παροχή «εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης». Πρόκειται για το ζήτημα φρέσκων και φτηνών - «ανταγωνιστικών» κεφαλαίων προς τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, ανεξάρτητα από το όποιο μείγμα νομισματικής πολιτικής θα εφαρμόζει η πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως με αφορμή και γύρω από την προωθούμενη «Ενωση Κεφαλαιαγορών», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε πρόσφατα την προώθηση μιας νέας κατηγορίας «συνταξιοδοτικών προϊόντων πανευρωπαϊκής εμβέλειας», δηλαδή προγραμμάτων ιδιωτικής ασφάλισης, τα οποία, όπως οι ίδιοι επισημαίνουν, θα παρέχουν στους Ευρωπαίους πολίτες «περισσότερες επιλογές όσον αφορά την αποταμίευσή τους με σκοπό το σχηματισμό ενός κεφαλαίου κατά τη συνταξιοδότησή τους». Είναι φανερό ότι η προώθηση της «πραμάτειας» συντελείται στο έδαφος των διαρκών περικοπών αλλά και των αλλεπάλληλων αξιολογήσεων στα ασφαλιστικά συστήματα της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα ιδιωτικά ασφάλιστρα (pan-European personal pension product) «εθελοντικής» ατομικής σύνταξης θα πωλούνται σε ολόκληρη την ΕΕ και θα προσφέρονται από ασφαλιστικές εταιρείες, τράπεζες, ταμεία επαγγελματικής συνταξιοδότησης, επιχειρήσεις επενδύσεων και διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων. Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «τα νέα προϊόντα θα ενισχύσουν επίσης, σε τελική ανάλυση, το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μια Ενωση Κεφαλαιαγορών, βοηθώντας να διοχετεύονται οι αποταμιεύσεις σε μακροπρόθεσμες επενδύσεις στην ΕΕ».
Με τους λαούς στη «μέγγενη»
ü  Επίτευξη μιας πιο ολοκληρωμένης Οικονομικής και Δημοσιονομικής Ενωσης. Πρόκειται για την ενίσχυση της διαδικασίας των «Ευρωπαϊκών Εξαμήνων», που αφορούν τους ενισχυμένους δημοσιονομικούς ελέγχους και τα δεδομένα των οικονομιών των κρατών - μελών, φέρνοντας μνημόνια διαρκείας για τους λαούς. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, εξετάζεται και η δυνατότητα σύνδεσης της χρηματοδοτικής στήριξης από τον προϋπολογισμό της ΕΕ σε συνδυασμό με διαρθρωτικές «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή με δέσμες παρεμβάσεων που αφορούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.
ü  Εδραίωση της «δημοκρατικής λογοδοσίας» και ενίσχυση των θεσμών της Ζώνης του Ευρώ.Με αυτόν τον τρόπο, περιγράφουν παρεμβάσεις όπως για το ενδεχόμενο καθιέρωσης μόνιμου προέδρου του Γιούρογκρουπ, την ενιαία εξωτερική εκπροσώπηση της Ευρωζώνης σε διεθνή φόρα και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς κ.ά.
ü  Επιπλέον, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «η ιδέα ενός δημόσιου ταμείου της Ζώνης του Ευρώ - ενδεχομένως με έναν προϋπολογισμό της Ζώνης του Ευρώ - καθώς και ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, αποτελεί επίσης αντικείμενο συζήτησης στον δημόσιο διάλογο και θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη σε μεταγενέστερο στάδιο της εμβάθυνσης της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, εντός του πλαισίου της ΕΕ».

Παρά τα μεγάλα λόγια περί «δημοκρατίας» και «αλληλεγγύης» βέβαια, οι σχεδιασμοί αυτοί (στο βαθμό που προχωρήσουν πάνω στο έδαφος των μεγάλων ανταγωνισμών και της καπιταλιστικής ανισομετρίας) για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαών θα σημάνουν ότι σφίγγει ακόμη περισσότερο η «μέγγενη» της ιμπεριαλιστικής ένωσης.
Διαβάστε περισσότερα »
Tweet Share Share Share Share Share

6:28 π.μ.
Παρά τις αντιθέσεις κανένα κόμμα δεν άγγιξε την ουσία όσων επιχειρούνται με το νομοσχέδιο, σημείωσε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, κάνοντας λόγο για άσφαιρη αντιπαράθεση που κρύβει τη συμφωνία στην ενίσχυση του επιχειρηματικού ρόλου της Τοπικής Διοίκησης.
Μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής επί των άρθρων του νομοσχέδιο για την Τοπική Διοίκηση ανέφερε πως το ΚΚΕ καταψηφίζει όλα τα άρθρα που αφορούν τις ΔΕΥΑ τονίζοντας ότι προωθείται η πλήρη εναρμόνιση με την κοινοτική οδηγία για τα νερά με σκοπό την επικερδή τους εκμετάλλευση που θα προσθέσει χαράτσια στους δημότες όπως το περιβαλλοντικό τέλος.
Ανέφερε ότι το ΚΚΕ υπερψηφίζει τα άρθρα για την αποκατάσταση των συμβασιούχων των ΔΕΥΑ και επεσήμανε την ανάγκη να αποκατασταθούν και οι 12 εργαζόμενοι της ΔΕΥΑ Ηρακλείου Κρήτης.
Διαβάστε περισσότερα »
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ © 2016. All Rights Reserved.
Powered By Blogger
Από το Blogger.